 Szukaj |
| >NASZE STRONY |
 MAIN |
|
|
GRY FABULARNE |
|
|
GRY cRPG |
|
|
FANTASTYKA |
|
|
PROJEKTY |
|
|
|
|
Statystyki |
userzy w serwisie:
gości w serwisie: 0 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
"MOC"
ród wymiera umiera człowiek
przemijają dobro i zło
prawdziwy czyn nigdy nie umrze
tego Co na niego zasłużył.
otwierając drzwi baczmy uważać,
bo kto wie czy wróg nie czycha u obcych!!
"Mój Bracie"
Braciszku, bogowie oszukali świat
w nieobecności, w darach i każdy z nas
Znalazł swe miejsce w ich okrucieństwach.
Spryt, który był naszym dziedzictwem, umieścili we mnie,
Dość, bu dostrzec wszystkie różnice.
Wszyscy spoglądają na mnie i nawet twym rozumem potrafiłbym rozpoznać różnicę.
Oto siedzę, me ciało kruche niczym ptasie kości.
W zamian bogowie uczą nas współczucia, uczą litości, tej namiastki.
Czasami im się udaje,
Bowiem odczułę gorący szpikulec niesprawiedliwości
Wbity w tych, co są zbyt słabi, by walczyć ze swymi braćmi.
Ty,mój bracie, w swym bezmyślnym wdzięku,
Tym specjalnym świecie, gdzie ramię z mieczem zatacza DZIKI OKRĄG AMBICJI,
a oko bezbłędnie kieruje bezbłędną dłonią.
Ty nie możesz pójść w me ślady, nie możesz dostrzec,
Krajobrazu strzaskanych luster w duszy,
Bolesnej pustki w sztuce magika.
To ta wzajemna potrzeba zdumiewa cię,
Głęboka złożoność skryta w żyłach.
Rozszalaływ tańcu bitewnum, kiedy stajesz
tarcza przed swym bratem, wtedy to
Czerpiesz pokarm z serca
Wszelkich moich słabości.
Nie sposób tego wyjaśnić, a o słowa
Potkniesz sie tylko. Śmierć jest twym przyjacielem,
Moja mała sierotko, ona Ci wyjaśni
To, co dostrzega na ścieżce cienia,
bowien ona znała cierpienie me i blask
Ciemnego Księżyca w mej głowie,
stracam zmysły,
A mimo to nie może zagroźić, bowiem noc
dyszy wilgotnym wiatrem w mą wyczekującą twarz.
"ODEJŚĆ W ZAPOMNIENIE"
Życie zdaje sie przeminie
Odpływa coraz dalej każdego dnia
Gubię się w sobie
Wszystko jest bez sensu
Straciłem chęć do życia
Po prostu nic więcej do dania
Nic nie ma dla mnie znaczenia
Czekam na koniec, który mnie oswobodzi.
Nie jest już tak jak bywało
Zginąłem w sobie
Śmiertelne zgubienie, to nie może być prawda
Nie moge znieść tego piekła jakie odczuwam
Wypełnia mnie pustka prowadząca do agonii
Ciemność pokonuje świat
Byłem sobą, ale teraz to już przeszłość.
Nikt poza mną nie może mnie ocalić
Już za późno, już nie myślę.
Zastanawiam się czy powinienem spróbować.
Wczoraj zdaje się nigdy nie istniało
Śmierć wita mnie ciepło
Teraz mogę się pożegnać.
Raistlin. |
komentarz[9] |  |
|
|
|
|
|
| Komentarze do "Raistlin - Wiersze" |
|
|
|
|
|
|
© 2000-2007 Elixir. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Designed by Kerm
Engine by Khazis Khull based on jPortal
|
|
|
